Bu hayata ne zaman gülümseyeceksin?
Ne zaman kendin için bir şeyler yapacaksın?
En sevdiğin çiçeği neden hala başkalarından bekliyorsun?
Güneşin o ilk doğuş anına en son ne zaman tanık oldun?
Taptaze ışıklarının tüm vücuduna yayılmasını ne zaman izledin kendinde?
Bir sonbahar sabahı o ılıklığı ne zaman hissettin yüreğinde?
bugün kendine niye o çiçeği almıyorsun?
Neden miskinliğinden bir sabah ödün verip de doğanın uyanışına kendini şahit etmiyorsun?
Unutma ki bu hayatı güzelleştirecek olan da, çekilmez hale getirecek olan da sensin
Sakın başkalarını suçlama!
"Bugün özel bir gün çünkü ben bugün de yaşıyorum.
Gözlerim açık, ilk nefesimi bilinçli bir şekilde çektim içime.
Haydi artık her sabah yüreğine kocaman gülümsemelerle dolu bir nefes çek
ve bütün gün verdiğin her nefesin içine bu gülümsemelerden katarak
etrafındaki tüm canlı varlıkları varlığından haberdar et.
Her ne olursa olsun,
tanı veya tanıma
ama günaydınını ve gülümsemeni hiçbir canlıdan eksik etme
Unutma sen bu dünyada başlı başına bir yaşamsın
ve bu yüzden bile varlığın çok özel
Bu bir ayrıcalık!
Bugün özel bir gün,
bugün bana bir gün daha yaşama şansı verildi..."
Evet arkadaşım bugün YAŞAMAYA VAR MISIN?
GÜLÜMSE :)
20/06/2003 : 16:31:44 
Alıntı