EĞER
Bütün insanlar bir panik içine düştüğü ve bunun sebebini senden bildikleri zaman;
Eğer sen kafanı dik tutabilir ve itidalini kaybetmezsen;
Eğer herkes sana güvenmezken,kendine güvenebilir ve onların güvenmemesini de haklı görebilirsen;
Eğer beklemesini bilir ve beklemekle de yorulmazsan;
Veya hakkında yalan söylenir de sen yalanla iş görmezsen;
Yahut senden nefret edilir de kendini nefrete kaptırmazsan;
Bütün bunlarla beraber,ne çok iyi,ne de çok akıllı görünmezsen;
Eğer tahayyül edebilir ve hayallerine esir olmazsan;
Eğer düşünebilip de,düşüncelerini gaye edinebilirsen;
Eğer zafer ve yenilgi ile karşılaşır ve bu iki hokkabaza da aynı şekilde davranabilirsen;
Eğer ağzından çıkan bir hakikatin bazı alçaklar tarafından,ahmaklara tuzak kurmak için eğrilip bükülmesine katlanabilirsen;
Ve eğrilip yıpranmış aletlerle,onları tekrardan yapabilirsen;
Eğer bütün kazancını bir yığın yapabilir ve sonra bir yazı mı tura mı oyununda,hepsini tehlikeye koyabilirsen ;
Ve kaybedip de yeni baştan başlayabilir;
Ve kayıp hakkında bir kelimecik olsun bir şey söylemezsen;
Eğer kalp,sinir ve damarların eskidikten sonra bile işine yaramaya zorlayabilirsen;
Ve kendinde onlara dayan diyen bir iradeden başka bir takat kalmadığı zaman dayanabilirsen;
Eğer kalabalıklara konuşur,faziletini muhafaza edebilirsen;
Yahut krallarla gezip,halka ait duygularını kaybetmezsen;
Eğer ne düşmenların,ne de sevgili dostların seni incitmezse;
Eğer-hiçbirini fazla olmamak üzere-bütün insanları sevebilirsen;
Eğer bir daha dönmeyecek olan dakikayı altmış saniyelik bir mesafe ile koşarak doldurabilirsen;
Yeryüzü ve bütün üstündekiler senindir
Ve dahası sen bir İNSAN olursun oğlum...
Rudyard Kipling
levent